بالا را نگاه کن آسمان همین جاست..!

 

انسان ها...
حقیقت مرا جز من نمی تواند. کلماتم هر یک نمادی است از نمادی دیگر. به ایشان دقت کنید٬با چشم معنوی خویش.
نه آنچه می گویند٬آنچه بدان سرچشمه گرفته ایم:
*دیوانگانی هستند٬خیل عظیم دیوانگانی که هیچ چیز هرگز نخواهد توانست تب باشکوه عشق را از چشمشان بزداید.باشد که جاودان و متبرک باقی بمانند. در سایه ی آنهاست که زمین میچرخد و خورشید هر روز طلوع میکند٬طلوع میکند٬طلوع میکند...
همین است
تنها کسانی میتوانند که دیوانگان باشند.
کوروش دنیوی


پنج شنبه 2 تير 1390برچسب:, :: 17:39 ::  نويسنده : Kourosh Donyavi       

 

در مقابل تقدیر خداوند مثل کودکی یک ساله باش که وقتی اورا به هوا می اندازی ٬میخندد٬چون ایمان دارد که تو او را خواهی گرفت
 
کوروش کبیر


دو شنبه 30 خرداد 1390برچسب:kourosh donyavi,عاشقانه,عارفانه,شعر سنتی,کوروش دنیوی, :: 19:58 ::  نويسنده : Kourosh Donyavi       

 مشهد

 
ناگه نگاه من به شرابی نهاده شد                             صورتگری عشق تو در جام باده شد
از سرخی شراب و جواهر نگین آن                           شوری دوباره در دل مستانه زنده شد
مستی باده را چه توان مستی اش گزید؟                   مستی همین بود که از عشق تو داده شد
گلبرگ داغ غنچه ی جانم نهفته بود                     از آب چشمه ات به گلی سرگشاده شد
در دامنت نهاده شدم با اراده ام                                جان از هجوم پاکی آن بی اراده شد
ساغی چه رز بود به خیالت هجوم عشق                    بنگر هجوم عشق محالت چه ساده شد
 
کوروش دنیوی
 


دو شنبه 30 خرداد 1390برچسب:, :: 12:33 ::  نويسنده : Kourosh Donyavi       

 

 

پند پیر..!
هیهات...
این دختران و پسران همه سر در آخور تن کرده اند و به دام دوستان ناجنس٬بنده اند.
نشاید همی کز دوست پسر جز شرارت برآرد٬ و ز دوست دختر جز خجالت.
پس این پیام را برای دوستانت فرست تا سر از آخور تن درآرند و کاه و ینجه را برآرند.
باشد که رستگار شوند.
آمین...
کوروش دنیوی
30/3/1390



دو شنبه 30 خرداد 1390برچسب:, :: 12:18 ::  نويسنده : Kourosh Donyavi       

 

دوستانه ها
گاهی پیش میاد موتور سوارایی رو میبینم که با سرعت تمام تک چرخ می زنن و رد میشن.
با خودم میگم : اگه اینا تصادف کنن٬کسی حتی به خودش زحمت نمیده به اورژانس تلفن کنه وپولشو هدر بده.چون همه معتقد هستن: نبود این آدما بهتره.
حکایت کسایی که دل آدمارو میشکونن مثل موتورسواراست. تمام تلاششون رو می کنن که جلب توجه کنن. یه جوری کمبود دارن و می خوان از هر راهی که شده جبرانش کنن.
اشک های ما هم مثل هزینه ی تلفن میمونه. نباید واسه کسایی که بود و نبودشون فرقی نداره بریزن رو زمین.
به خودت افتخار کن که یه عنصر خنثی رو از خودت دور میکنی.
زندگی وسیع تر از این چیزاست.
بزار ستاره ها تو چشمات تخم بذارن.
اونوقته که اونقدر تو بزرگیش فانی میشی که پشتی ها به چشمت نمیان.
عشق اونجاست...
کوروش دنیوی
16/2/1390

 



یک شنبه 29 خرداد 1390برچسب:, :: 21:3 ::  نويسنده : Kourosh Donyavi       

 

سوره ی تماشا
به تماشا سوگند 
و به آغاز کلام
و به پرواز کبوتر از ذهن
واژه ای در قفس است.
حرف هایم مثل یک تکه چمن روشن بود
من به آنان گفتم:
آفتابی لب درگاه شماست٬که اگر در بگشایید به رفار شما می تابد.
و به آنان گفتم:
سنگ آرایش کوهستان نیست٬همچنانی که فلز٬زیوری نیست به اندام کلنگ.
در کف دست زمین گوهر ناپیداییست    که رسولان همه از تابش آن خیره شدند.
پی گوهر باشید.
لحظه ها را به چراگاه رسالت ببرید.
و من آنانرا ٬ به صدای قدم پیک بشارت دادم.
و به نزدیکی روز ٬و به افزایش رنگ.
به طنین گل سرخ ٬ پشت پرچین سخن های درشت.
و به آنان گفتم:
هر که در حافظه ی چوب ببیند باغی
صورتش در وزش بیشه ی شور ابدی خواهد ماند
هرکه با مرغ هوا دوست شود ٬ خوابش آرام ترین خواب جهان خواهد بود.
آنکه نور از سر انگشت زمان برچیند ٬  می گشاید گره پنجره ها را با  آه.
زیر بیدی بودیم ٬  برگی از شاخه ی بالای سرم چیدم ٬گفتم:
چشم را باز کنید ٬ آیتی بهتر ازین می خواهید؟
می شنیدم که به هم می گفتند:   سحر میداند... سحر.
سر هر کوه رسولی دیدند ٬ابر انکار به دوش آوردند.
باد را نازل کردیم تا کلاه از سرشان بردارد.
خانه هاشان پر داوودی بود ٬ چشمشان را بستیم.
جیبشان را پر عادت کردیم.
خوابشان را به صدای سفر آینه ها آشفتیم.

 

 

سهراب سپهری



جمعه 2 ارديبهشت 1390برچسب:, :: 12:44 ::  نويسنده : Kourosh Donyavi       

 

مشهد 11/1/1390

شبی شر اب سلامت به جام رز سپرم                              لبان مجمر معشوق خود به بوسه برم

در این هوای سراسر خزیده در دم یار                            ز شوق هر دم او تا دم زمان بپرم

مضیف دل ز قدومش مبارک و نزه گشت                        خیال من به تک رسد چو سر زند به سرم

به دیر ایزد منان شوم ٬ به آتش مغ                                  دعا کنم که تا ابد ز باغ او بچرم

خیال من چو به وزن آمده به زیور شعر                           خیال و صورت یارم بدین سبب بخرم

هزار باغ گلستان ز نوش تو نه بهوش                              چه باشدم چو نباشد ازین جهان خبرم ؟!

به این زمان و مکانی که شاعرم ٬ به ربیع                         که با توام تب ساغر٬ تتمه ی سفرم

 

کوروش دنیوی



سه شنبه 30 فروردين 1390برچسب:, :: 19:6 ::  نويسنده : Kourosh Donyavi       

 

مشهد 17/1/1390

غنج رفتار تو را دیدم و دیوانه شدم                                           مست مستان تو گشتم٬پی و بی خانه شدم

    ز هجوم شب پر شعشعه کز چشم تو بود                                          خرقه درویشی جان کندم و شاهانه شدم

    چاووش عشق تو سر می دهم از هستی جان                                     خود گمان می برم از رند تو رندانه شدم

دست خود می نبرم بهر مناجات و دعا                                      مست مست همه مستان تو مستانه شدم

ورد تالار دل تو همه من دانم و بس                                                        لب آفاق هجومت پر پروانه شدم

جامی از نوش نگاهت به تبم تب زده باز                                             پختگیم از تب تو آمد و مردانه شدم

سر به افلاک خدا می کشد هر شعله ی عشق                                     سجده بر من ز افلاک زد و افسانه شدم

باری ای عالم افسانه و شعر ابدی                                                          ز دم عشق جهان ساغر جانانه شدم

   

کوروش دنیوی



صفحه قبل 1 2 صفحه بعد

 
درباره وبلاگ

زشک٬باغ پدری من سلام به همه ی کسانی که می خوانند و می فهمند.
آخرین مطالب
نويسندگان



نام :
وب :
پیام :
2+2=:
(Refresh)

خبرنامه وب سایت:





Alternative content