مشهد 11/1/1390

شبی شر اب سلامت به جام رز سپرم                              لبان مجمر معشوق خود به بوسه برم

در این هوای سراسر خزیده در دم یار                            ز شوق هر دم او تا دم زمان بپرم

مضیف دل ز قدومش مبارک و نزه گشت                        خیال من به تک رسد چو سر زند به سرم

به دیر ایزد منان شوم ٬ به آتش مغ                                  دعا کنم که تا ابد ز باغ او بچرم

خیال من چو به وزن آمده به زیور شعر                           خیال و صورت یارم بدین سبب بخرم

هزار باغ گلستان ز نوش تو نه بهوش                              چه باشدم چو نباشد ازین جهان خبرم ؟!

به این زمان و مکانی که شاعرم ٬ به ربیع                         که با توام تب ساغر٬ تتمه ی سفرم

کوروش دنیوی